این مقاله روشهای ناپارامتری بیزی را مرور می کند و درباره اینکه چگالی های پیشگویی پارامتری را چگونه می توان با استفاده از ایده های ناپارامتری ساخت، بحث می کند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

بررسی روند تغییرات دبی رودخانه در مدیریت منابع آب و طراحی شبکه های آبیاری و زهکشی امری بسیار مهم است. در این تحقیق، روند تغییرات سالانه، فصلی و ماهانه دبی رودخانه مارون با استفاده از آزمون های ناپارامتری من-کندال و سن و همچنین تحلیل پارامتری رگرسیونی مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور، از داده های دبی رودخانه در پنج ایستگاه آب سنجی ایدنک، بهبهان، گرگر، مشراگه و شادگان طی دوره 1387-1368 استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که دبی سالانه در همه ایستگاه ها، دارای روند نزولی در دو دهه اخیر بوده است. برآوردها بیانگر آن است که مقادیر دبی سالانه در ایستگاه های بهبهان، مشراگه، گرگر، شادگان و ایدنک به ترتیب به میزان 80، 40، 21، 1.4 و 0.4 مترمکعب در هر دهه تقلیل یافته است. تحلیل سه آزمون انجام شده بر روی دبی های فصلی بیانگر آن است که مقادیر دبی فصل های بهار و زمستان، کاهش و فصل تابستان، افزایش یافته است. بیشترین تفاوت نتایج آزمون های پارامتری و ناپارامتری در دبی فصل پاییز مشاهده گردید. به طوری که مقادیر دبی این فصل با توجه به آزمون های ناپارامتری، افزایش و بر اساس تحلیل پارامتری کاهش یافته است. نتایج بررسی دبی های ماهانه توسط آزمون های بکار رفته نشان داد که داده های دبی ماه های فروردین، اردیبهشت، خرداد و اسفند در تمامی ایستگاه ها کاهش یافته است. نتایج این پژوهش می تواند در پیش بینی خشکسالی های آتی، برنامه ریزی آبیاری و مدیریت منابع آب منطقه بکار رود.

در این مطالعه با استفاده از نظریه پورتفولیو و الگو های ریسک محتوایی صادرات و مزیت نسبی آشکار شده وزنی، ریسک و تنوع سبد صادرات غیرنفتی ایران تحلیل شده است. در واقع هرکدام از بخش های کالایی صادراتی به عنوان یک دارایی تلقی و نوسانات آن در ساختار صادراتی به عنوان ریسک محتوایی صادرات محاسبه شده است. در این راستا با استفاده از داده های صادرات طی دوره زمانی 2019-1988 شاخص تنوع بخشی صادرات غیرنفتی ایران براساس معیار تفاضل کل اندازه گیری شده است. ریسک مزیت نسبی آشکار شده وزنی محاسبه و رابطه آن با ریسک محتوایی صادرات و شاخص تنوع صادراتی با استفاده از تخمین ناپارمتری و نیمه پارمتری تحلیل شده است. مطابق نتایج این پژوهش رابطه میزان متنوع سازی صادرات با ریسک مزیت نسبی آشکار شده وزنی به صورت U شکل است. این امر بدین معنی است که چنانچه دربخش های صادراتی مطمئن کشور، مزیت نسبی وجود داشته باشد، صادرات کاملاً تخصص گرایی را انتخاب می کند. در بخش های پرریسک اگر قدرت مزیت نسبی به اندازه کافی قوی باشد، صادرات تخصص گرا خواهد شد. درحالیکه در حالت حد وسط قدرت مزیت نسبی، صادرات بین بخش های ریسکی و بدون ریسک متنوع می شود و یک ترکیب بهینه انتخاب می گردد.

این مقاله مروری تفضیلی بر مساله داده های گمشده در رگرسیون پارامتری و ناپارامتری است. مبانی نظری، خواص و همچنین نتایج شبیه سازی می توانند به خواننده کمک کنند که با مساله رایج مجموعه های داده های ناقص آشنا شوند. البته، همه رخدادها را نمی توان مورد بحث قرار داد. در نتیجه این مقاله را می توان به عنوان مقدمه ای بر داده های گمشده در محدوده تحلیل رگرسیونی و به عنوان گسترشی از مقاله قبلی [19] در نظر گرفت.

شناسایی ژنوتیپ هایی با عملکرد بالا و سازگاری به دامنه گسترده­ای از محیط ها، یکی از هدف­های عمده در برنامه­های به ­نژادی گیاهان زراعی می­باشد. پژوهش اخیر در قالب آزمایش های چندمحیطی شامل 16 ژنوتیپ امیدبخش عدس در چهار منطقه گچساران، خرم آباد، مغان و ایلام، طی دو سال زراعی و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. با توجه به معنی دار بودن برهمکنش ژنوتیپ و محیط، تجزیه پایداری به روش­های پارامتری و ناپارامتری در هشت محیط انجام شد. ژنوتیپ های پایدار بر مبنای ضریب تغییرات محیطی، عملکردی کمتر از میانگین داشتند. در رابطه با آماره های رگرسیون و انحراف از رگرسیون، در مجموع و با در نظر گرفتن عملکرد، ژنوتیپ 10 به عنوان  پایدارترین ژنوتیپ تعیین شد. آماره های اکووالانس ریک و واریانس شوکلا، ژنوتیپ های یک، 12 و 10 را به عنوان ژنوتیپ های پایدار تعیین کردند. ژنوتیپ هاژنوتیپ های 12، 13 (میانگین عملکرد کم)، نه و 10 (میانگین عملکرد بالا) بر مبنای آماره هانسون (Di) و ژنوتیپ های G9، G12  و G10 بر مبنای ضریب تبیین، پایدار بودند. بر اساس شاخص کانگ(YSi)، ژنوتیپ های نه، 10 و دو به عنوان ژنوتیپ های پایدار شناسایی شدند. در رابطه با نتایج آماره های ناپارامتری نصار و هیون (Si 1,2,3,6) و تنارازو (NPi 1,2,3,4)، عملکرد ژنوتیپ های پایدارتر از میانگین کمتر بود. بر پایه آماره TOP، ژنوتیپ های نه، پنج و 11 در رتبه های برتر قرار گرفتند. همچنین شاخص SIIG نیز ژنوتیپ های سه، چهار، 13 و 10 را به عنوان پایدارترین ژنوتیپ‎ها شناسایی نمود که از این میان، تنها ژنوتیپ 10 عملکردی بالاتر از میانگین داشت.